- kverkti
- kver̃kti vksm.
.
.
kverkti — kver̃kti, ia, ė intr. DŽ 1. rėkti, verkti: Vaikas kver̃kė par visą naktį, negavau miegot Skr. 2. žviegti, čerkšti (apie gyvulius ir paukščius): Paršeliai jau kver̃kia, reik nešti ėsti Trg. Ko kverkì lyg prispausta varlė! Slv. | Ko tos vištos… … Dictionary of the Lithuanian Language
iškverkti — iškver̃kti, ia (ìškverkia), ìškverkė intr. įstengti kverkti: Kad tave nutversiu už gerklės, tai nė neiškver̃ksi Skr. kverkti; iškverkti; pakverkti … Dictionary of the Lithuanian Language
kverkinti — ( yti), ina, ino J.Jabl caus. kverkti 2: Kam tu tas vištas ten kverkini?! Skr … Dictionary of the Lithuanian Language
pakverkti — pakver̃kti, ia, pàkverkė tr. kverkiančiu balsu pasakyti: Pakverkė jis šiuos žodžius senio balsu rš. kverkti; iškverkti; pakverkti … Dictionary of the Lithuanian Language